płyt: 1, strona 1 z 1

Bonga „Kaxexe”

(Angola)
Rok wydania: 2003
Recenzja: Janusz

Na pierwszy rzut ucha Kaxexe nie przystaje do muzyki, jaką znamy z muzycznego świata Afryki. Łatwej ją skojarzyć z zaułkami Lizbony, niż tropikalnym krajem siedzącym okrakiem na Zwrotniku Koziorożca. Obraz Afryki nie byłby jednak pełen bez wpływów Portugalii i tak jak byłe portugalskie kolonie są odmienne od innych krajów kontynentu, taka też jest ich muzyka. Być może przyczyn trzeba szukać w długotrwałych konfliktach, które nękały te kraje - artyści emigrowali do metropolii i przesiąkali ją na wskroś.
Bonga zdaje się potwierdzać tą teorię - większość artystycznego życia spędził w Europie tworząc pieśni, które dzisiaj tworzą kanon gatunku semba. Niestety nie mogę docenić kunsztu liryki, gdyż Bonga śpiewa w języku portugalskim. Wierząc definicjom semby są to opowieści o życiu. Nie trzeba jednak znać języka Vasco da Gamy, by w to uwierzyć - wokale Bonga splatają się z muzyką w jedną, zwartą warstwę. Akompaniament instrumentów akustycznych, głownie gitary, nie jest tylko tłem, lecz wydaje się wchodzić w dialog z artystą. To subtelne połączenie i melancholia meleodii to tylko jedno oblicze tej płyty. Na Kaxexe nie brakuje bowiem szybszych, skoczniejszych melodi. Oba style uzupełniają się, urozmaicają całość. Jest to płyta na swój sposób eklektyczna, w której Bonga po mistrzowsku, naturalnie i bezboleśnie połaczył style i kontynenty.

1. Kianje
2. Kaxexe
3. Marimbondo
4. Vira Moda
5. Poeira
6. Samania
7. Kambonhorinho
8. Kiamangongo
9. Dikandumba
10. Kapakaio
11. Kutonoka
12. Moname
13. Nucos da Buala
14. Turmas do Bairro