Afrykańska Muzyka

płyt: 39, strona 7 z 10

I.K. Dairo - Definitive Dairo

I.K. Dairo „Definitive Dairo”

(Nigeria)
Rok wydania: 1996
Recenzja: Janusz

Isaac Kehinde Dairo (1930-1996) był niekwestionowanym królem muzyki Juju - muzyki tanecznej południowo-zachodniej Nigerii, popularnej zwłaszcza w latach sześćdziesiątych. I.K. Dairo nie tylko był mistrzem gatunku, ale wprowadził doń kilka nowych instrumentów, które możemy usłyszeć również na tej płycie - akordeon i gitarę elektryczną. „Definitive Dairo” zawiera zbiór nagrań z 1971 roku, wydany już po śmierci muzyka. Pewnie nigdy nie poznałbym bliżej tej muzyki, gdyby nie dwa utwory, które od razu wpadły mi w ucho: „Congo Kinshasa” i „President Mobutu”. Nie wiem, o czym śpiewa artysta, jest jednak coś w tych kawałkach, co potrafi wnieść pogodę w szare, zimne dni.

Utwory:

  1. Okin Omo Ni
  2. Baba Ngbo Ti Wa
  3. Omo Owa O Ijesa
  4. Ta Lo Ba Mi Ri
  5. Labondo
  6. Omo Alaro
  7. Chief Okeyemi Otubusin
  8. Ore Arakunrin Temi
  9. Congo Kinshasa
  10. President Mobutu

P-Square - Game Over

P-Square „Game Over”

(Nigeria)
Rok wydania: 2007
Recenzja: Janusz

Trzeci album (dwa pierwsze to „Last Nite” i „Get Squared”) braci bliźniaków, Paula i Petera Okoye, „Game Over”, na początku 2008 roku był najczęściej odtwarzanym krążkiem w lokalnych dyskotekach, autobusach i radiach całej Nigerii. Podczas podróży przez kraj, utwór „Do Me”, nie przesadzając, słyszałem nawet do kilkunastu razy dziennie. Popularność P-Square wykracza jednak poza granice narodowe, rozlewając się na anglofońskie kraje Afryki Zachodniej. Nic dziwnego, proponowane przez duet rytmy konsumowane są przez ucho z lekkostrawnością palmowego wina (najlepiej smakuje z kalabasza).
Być może niektórzy zarzucą tej muzyce kicz boysbandów, komercyjny mix hip-hopu z R&B. Nie jest to jednakowoż muzyka dla każdego, muzyczni bufoni pozostaną pewnie wobec niej niewzruszeni, ale niech mnie, jeśli przy „Game Over” ktoś podpiera ściany w klubie.
„Do Me” to flagowy przebój na płycie, choć moim zdaniem lepszy od niego jest tytułowy „Game Over”, cała płyta jest zresztą równa. Obszernych fragmentów płyty można posłuchać na stronie zespołu mypsquare.com

Utwory:

  1. No One Like U
  2. Game Over
  3. Do me (featuring Waje)
  4. Miss U Die
  5. Why E Be Say
  6. More Than A Friend
  7. Am I Still That Special Man?
  8. Ifunanya
  9. Stand Up
  10. Roll It
  11. Game Over (uncensored)
  12. No One Like U (instrumental)
  13. Do Me (instrumental)
  14. Roll It (instrumental)

Rokia Traoré - Mouneïssa

Rokia Traoré „Mouneïssa”

(Mali)
Rok wydania: 1997
Recenzja: Janusz

Mouneïssa to pierwszy album obdarzonej niezwykle pięknym, aksamitnym głosem artystki z Mali. Rokia Traoré śpiewa w rodzimym języku Bamana (północno-zachodnia część kraju, przy granicy z Mauretanią). Jej bardzo kobiecy głos łączy się w jedną materię z oszczędnymi dźwiękami wydobywanymi z balafonu, ngoni (lokalny, trzystrunny instrument szarpany) i gitary, na której gra sama Rokia. Artystka muzyczne inspiracje czerpie z lokalnych tradycji, ale jej muzyka przekracza granice, jest uniwersalna. Przede wszystkim, jest jednak świeża i piękna.

Utwory:

  1. Laidu
  2. Mouneïssa
  3. Finini
  4. Dianguina
  5. Sabali
  6. Tchiwara
  7. Fatalité
  8. Sakanto

Stella Chiweshe - Talking Mbira

Stella Chiweshe „Talking Mbira”

(Zimbabwe)
Rok wydania: 2002
Recenzja: Janusz

Co to tak pięknie gra? Miękkie dźwieki przypominają zachodnioafrykański balafon (właściwie jest to marimba), ale to nie wszystko. Pierwsze skrzypce (jeśli można tak powiedzieć) gra tytułowa mbira. Mbira to tradycyjny instrument Zimbabwe - szereg płaskich kawałków metalu osadzonych w drewnie, z których dźwięki wydobywa się potrącając je palcami, głównie kciukami (instrument jest niewielki - artystka trzyma go w rękach na okładce płyty). Powstałe w ten sposób rytmy przypominają muzykę wody, kropli deszczu kapiących ze strzechy wiejskiej chaty. Stella Chiweshe - królowa mbiry - od lat dyskretnie łączy tradycyjne brzmienia z instrumentami nowoczesnymi: gitarą i perkusją. Na płycie znalazł się między innymi debiutancki utwór Stelli „Chachimurenga”, którym zdobyła zobie sławę w kraju, otwierając drogę do dalszej kariery.

Utwory:

  1. Ndabaiwa (Kassahwa Revisited)
  2. Chachimurenga (Future Mix)
  3. Uchiseka (Laugh About It)
  4. Ndangariro (Memories)
  5. Musandifungise (Don't Remid Me)
  6. Paite Rima (Spiritual Lions)
  7. Tapera (We Are Perishing)
  8. Nhamoimbiri (Twice Suffering)
  9. Manja (Respectful Hands)
  10. Huvhimi (The Vision for Hunters)
płyt: 39, strona 7 z 10
© Janusz Tichoniuk 2001-2024