Indeks: Anse des Cascades Cilaos Biberon (wodospad) Boucan-Canot Mafate Maïdo Niagara (wodospad) Piton de la Fournaise Saint-Denis Takamaka (wodospad) Trou de Fer Voile de la Mariée (wodospad)
Reunion to prawdziwa perła Oceanu Indyjskiego - owinięta w tropikalne opakowanie skrywa dramatyczny, soczyście zielony, wulkaniczny interior. Choć wyspa ma około 50 km średnicy, można w jej wnętrzu się zagubić na tygodnie ekscytujących górskich wędrówek. Czego więcej chcieć? Ano plaż i świata podwodnego - Reunion jest skąpy w rafy koralowe i plaże, a tam, gdzie warto zanurzyć się pod powierzchnię często powiewają czerwone flagi ostrzegające przed rekinami.
Reunion jest departamentem zamorskim Francji i jednocześnie najdalej położonym na południe skrawkiem Unii Europejskiej.
Informacje pochodzą z marca 2017 roku.
Reunion został ukształtowany przez dwa położone obok siebie wulkany, z których jeden - Piton de la Fournaise - jest jednym z najaktywniejszych wulkanów świata. Właściwie to cała wyspa jest czubkiem wystającego ponad powierzchnię oceanu wulkanicznego wypiętrzenia. Wnętrze Reunionu sięga nieba do wysokości ponad trzech kilometrów, przy okazji tworząc niezwykle dramatyczne doliny, rozpadliny i urwiska, wypełnione wodospadami i tropikalną przyrodą. Średnia wysokość wyspy nad poziomem morza to 1535 metrów. Jest to moim zdaniem jeden z najbardziej zróżnicowanych krajobrazów w tej części świata.
Reunion, jak na wulkaniczny stożek przystało, tworzy regularną, okrągłą wyspę o średnicy około 50 km. Objeżdżając Reunion dookoła drogą prowadzącą wybrzeżem pokonamy dystans 210 km.
Reunion leży w strefie czasowej UTC+4, przesuniętej o trzy godziny do przodu w stosunku do Polski - południe w Saint-Denis to dopiero 9:00 w Polsce. Z najbliższych krajów w tej części świata taki sam czas stosują Mauritius i Seszele. Od początku kwietnia do końca października, gdy w Polsce obowiązuje czas letni, różnica ta zmniejsza się do dwóch godzin.
Madagaskar stosuje czas wschodnioafrykański, o jedną godzinę do tyłu w stosunku do Reunionu (przylatując z Madagaskaru trzeba przestawić zegarki o godzinę do przodu). RPA i całe południowo-wschodnie wybrzeże Afryki stosuje czas środkowoafrykański, dwie godziny do tyłu w stosunku do Reunionu (przylatując z RPA trzeba przestawić zegarki o dwie godziny do przodu).
Szczegółowe i aktualne informacje o strefach czasowych w Afryce zawarłem na mapie stref czasowych Afryki.
Najdłuższe dni na Reunionie są w grudniu, gdy widno jest od 5:10 do 19:20. Najkrócej dzień trwa w czerwcu, od 6:30 do 18:10.
Wyspa leży w obszarze klimatu tropikalnego, z dużym zróżnicowaniem mikroregionalnym, spowodowanym ukształtowaniem terenu. Wyjątkowo duże wypiętrzenie Reunionu ponad poziom morza zmusza wilgotne masy powietrza znad Oceanu Indyjskiego do wzniesienia się do chłodniejszych warstw atmosfery, co z kolei powoduje wyjątkowe duże opady deszczu. Reunion jest jednym z najmokrzejszych regionów świata (rekord świata największych opadów w przeciągu trzech dni: 3930 mm, czyli prawie cztery metry).
Na wyspie występują dwa sezony: deszczowy i mniej deszczowy, które bardziej niż opadami deszczu, różnią się temperaturą. Pora deszczowa i gorąca zarazem trwa od listopada do kwietnia, w okresie tym temperatury sięgają 30°C. Pora mniej deszczowa, zwana również suchą, trwa od maja do listopada. Słupek rtęci na termometrze przebywa wtedy w okolicach 25°C. Podane temperatury dotyczą wybrzeża, wyżej położone tereny są zimniejsze a na szczycie najwyższej góry Reunionu - Piton des Neiges (3069 m n.p.m.) - okazjonalnie prószy śnieg. Ze względu na przeważające wschodnie wiatry to właśnie na wschodnich stokach wyspy wykrapla się najwięcej deszczy.
Sezon cyklonowy trwa od stycznia do kwietnia.
Jako departament zamorski Francji, Reunion przyjmuje obywateli Unii Europejskiej ze strefy Schengen, w tym Polski, bez wiz i ograniczeń czasowych (obowiązuje okres ważności paszportu).
Na Reunionie nie ma polskiej placówki dyplomatycznej. Terytorialnie Reunion obsługuje ambasada w Paryżu, telefon dyżurny: +33 1 70 39 10 01, adres internetowy: www.gov.pl/web/francja.
Poza statkami wycieczkowymi i prywatnymi jachtami, na Reunion można dostać się wyłącznie samolotem.
Głównym portem lotniczym Reunionu jest Roland Garros (kod IATA: RUN), 8 km na wschód od Saint-Denis.
Drugim lotniskiem, obsługującym połączenia międzynarodowe jest Pierrefonds pod Saint-Pierre, po południowej stronie wyspy (kod IATA: ZSE), przyjmujące połączenia z Mauritiusu.
Bezpośrednio z Warszawy nie ma połączeń lotniczych na Reunion. Bilet powrotny, z przesiadką w Paryżu kosztuje około 620 euro.
Bezpośrednio na Reunion z innych państw i regionów Afryki można przylecieć między innymi z (ceny biletów w jedną stronę, w euro): Antananarywy (340), Johannesburga (350), Moroni (380), Majotty (90), Mauritiusu (215) i Seszeli (210).
Ceny biletów lotniczych ulegają ciągłym zmianom. Ponieważ bilet lotniczy stanowi często największy pojedynczy koszt w budżecie wyprawy warto poświęcić czas na znalezienie najkorzystniejszej oferty. Sposób, w jaki szukam tanich biletów lotniczych do Afryki opisałem na stronie Bilety lotnicze.
Reunion nie wymaga od przyjezdnych poświadczenia szczepienia przeciwko żółtej febrze. Na wyspie nie występuję też malaria.
Na Reunionie mogą występować nasilenia zachorowań na przenoszone przez komary Chikungunyę i dengę. Z tego powodu warto unikać kontaktów z tym owadem.
Przyjeżdżając na Reunion warto zaopatrzyć się w Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, dzięki której można odzyskać część z poniesionych kosztów ewentualnej opieki zdrowotnej.
Mapy do odbiorników GPS dostępne są na urządzenia przenośne (telefony, tablety) oraz urządzenia GPS firm Garmin i TomTom.
Zapis całej podróży w formacie GPX: reunion.zip (970 KB).
Zobacz również mapę Reunionu na Google Maps.
W kolejności od najdokładniejszych (teoretycznie, mała skala nie zawsze oznacza większą dokładność):
Walutą Reunionu jest euro.
Wiele płatności można realizować bezpośrednio kartą płatniczą.
Reunion jest bezpieczną wyspą, zagrożenie drobną przestępczością jest małe.
Realnym problemem są rekiny, które upodobały sobie przybrzeżne wody. Niektóre z plaż wyposażone są w siatki zabezpieczające przed tymi drapieżnymi rybami.
Skróty najważniejszych wiadomości z Reunionu, które mogą mieć wpływ na podróż, publikuję na stronie Wiadomości z Reunionu.
Jedynym urzędowym językiem Reunionu jest francuski. Większość mieszkańców wyspy posługuje się na co dzień językiem kreolskim, powstałym z wymieszania francuskiego z językami afrykańskimi, indyjskimi i malgaskimi.
Dostęp do darmowego Wi-Fi zapewnia większość hoteli i niektóre restauracje.
Posiadacze polskich kart SIM (jak również z innych krajów Unii Europejskiej) mogą cieszyć się tanim mobilnym Internetem, na takich samych zasadach, jak w przypadku Internetu mobilnego w Unii Europejskiej. Opcja ta może być tańsza od lokalnie kupionej karty SIM. W praktyce, dostępność tej usługi przez polskich operatorów może być ograniczona do bardzo powolnego standardu transmisji danych GPRS lub niedostępna wcale.
Mobilny Internet oferowany przez lokalnych dostawców kosztuje 10 euro za 1 GB.
Międzynarodowy numer kierunkowy na Reunion to +262. Na wyspie jest trzech operatorów telefonii komórkowej (w kolejności ilości użytkowników, lista nie zawiera operatorów wirtualnych):
Lokalna karta SIM kosztuje od 10 do 15 euro. Przy jej zakupie należy zarejestrować dane z paszportu. Minuta połączenia do Polski z lokalnej karty SIM kosztuje około 0.20 euro wysłanie SMS-a 0.07 euro.
Wszystkie polskie sieci oferują połączenia roamingowe z Reunionu. Opłaty za połączenia są takie same, jak dla połączeń roamingowych w Unii Europejskiej.
Na wyspie dobrze funkcjonuje autobusowy transport publiczny. Alternatywą, zapewniającą większą elastyczność podróży jest wynajem samochodu.
Na Reunionie obowiązuje ruch prawostronny. Litr benzyny bezołowiowej kosztuje 1.30 euro, a oleju napędowego 1.00 euro. Wszystkie drogi na wyspie są bezpłatne.
Ceny noclegów na Reunionie, podobnie jak innych usług i towarów są wysokie i odpowiadają cenom, jakie znamy z Europy Zachodniej. Te tańsze warto rezerwować z wyprzedzeniem, gdyż bywają zajęte. Przegląd i wyszukiwarka noclegów na wyspie można znaleźć na stronie La Réunion (strona nie zawiera wszystkich dostępnych opcji noclegowych).
Nocleg w tanim hotelu, w pokoju jednoosobowym kosztuje około 30 euro.
Gniazdka instalacji elektrycznych są typu europejskiego, z bolcem lub bez. Napięcie w sieci wynosi 220V, 50Hz.
Kuchnia Reunionu łączy smaki Francji z egzotycznymi przyprawami, owocami morza Oceanu Indyjskiego i wyraźnym wpływem Indii. Francuskiej haute cuisine można skosztować w droższych restauracjach, bliżej ulicy dominują wpływy indyjskie. Kulinarny szlak plecakowicza definiuje bagietka i curry.
Poza browarami rzemieślniczymi o prymat wśród lokalnych piwoszy biją się trunki z dwóch browarów: Bourbon i Fischer, oba dostępne w kilku odmianach i tylko w małych butelkach o pojemności 0.33 l. Trzecia marka - Picaro, jest rzadziej spotykana.
Na wyspie wytwarzane są również mocniejsze trunki, z których największą popularnością cieszy się rum.
Przyjemnie położona u stóp wysokich gór stolica Reunionu równie przyjaźnie przedstawia się od środka. Saint-Denis daleko do przytłaczających metropolii, chociaż nie jest to małe miasto. Centrum stolicy jest kompaktowe, niewysoka zabudowa skrywa kilka ciekawych historycznie lub architektonicznie budynków.
Świątynia hinduistyczna Kalikambal jest barwnym i egzotycznym, jak na Afrykę przykładem architektury z obszaru subkontynentu indyjskiego. Świątynia jest zamknięta dla turystów, z ulicy można podziwiać tylko jej fasadę. Poza godzinami modlitw odwiedzić można aspirujący do miana pierwszego meczetu na ziemi francuskiej meczet Noor-E-Islam.
Kilka innych wartych spaceru budynków to kreolska willa Maison Kichenin z 1796 roku, budynek ratusza Hôtel de Ville z 1860 roku i stary budynek rady departamentalnej Reunionu Conseil départemental de La Réunion z 1804 roku.
Odskok bliżej natury bez konieczności dłuższych wycieczek za miasto zapewnia spacer nadmorskim bulwarem lub wizyta w tropikalnie zaaranżowanym parku Jardin de l'État.
W niedziele stolica Reunionu pustoszeje, poza kilkoma restauracjami wszystko jest pozamykane. Podobnie jest w dzień powszedni w czasie sjesty, między 12:00 a 14:00.
Niezawodnym miejscem na darmowe Wi-Fi jest McDonald´s przy Avenue de la Victoire. W informacji turystycznej Office de Tourisme przy Rue de Paris poza informacjami praktycznymi można otrzymać darmowe mapki miasta i wyspy (czynne od poniedziałku do soboty, od 8:30 do 17:30).
Podróż wokół wyspy wypożyczonym autem podzieliłem na cztery etapy, całość zaczynając i kończąc w Saint-Denis, zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara.
Około 20 km od Saint-Denis, nieopodal miejscowości Sainte-Suzanne odnajdziemy malowniczy wodospad o skąd inąd znanej nazwie - Niagara. Do oryginału wiele mu brakuje, niemniej jednak spadająca z wysokości 25 metrów woda na tle soczystej zieleni tworzy pocztówkowy widok. Przy suchej aurze z wodospadu może pozostać jedynie kilka strużek wody.
27 kilometrów dalej, przy drodze D48 prowadzącej w głąb wyspy znajduje się kolejny wodospad: Voile de la Mariée (welon panny młodej), z którym związana jest popularna legenda. Wodospad ten składa się z kilku wkomponowanych w zielony las wysokich kaskad.
Wracając do głównej drogi na wybrzeżu i ponownie skręcając w interior drogą D53 po 39 km dojedziemy do podobnego ale znacznie wyższego wodospadu - Takamaka. Wodospad można podziwiać z oddali, spływający kilkaset metrów w głąb doliny obok innych mniejszych strug wody. Takamaka uchodzi za najbardziej mokrą i deszczową dolinę świata - przy odpowiednim zachmurzeniu woda sprawia wrażenie, jakby bezpośrednio spływała wodospadami z chmur.
Kolejny powrót na wybrzeże i wycieczka w interior, tym razem drogą RN3 doprowadzi nas do wodospadu Biberon, podobnie jak poprzednie w formie spływającej po skalnej ścianie, tym razem z wysokości 250 metrów strugi wody.
Nocleg w Gite de La Fournaise w miejscowości Bourg Murat, pokoje dwuosobowe - 36, śniadanie 7 euro. Inne tanie opcje noclegowe w tej części wyspy to kemping Le Bois Joli Coeur (15 euro od osoby) lub schroniska Gite de Bélouve i Gîte du Volcan (oba 18 euro od osoby).
Na pieszy szlak do kanionu Trou de Fer warto wyruszyć o poranku, gdy ryzyko opadów deszczu jest mniejsze. Nawet, gdy nie pada szlak może być miejscami rozmokły i błotnisty. Z parkingu przed schroniskiem Gite de Bélouve do punktu widokowego i z powrotem jest do przejścia około 10 km, co zajmuje około 3 godziny. Nagrodą na końcu szlaku są widoki na kanion i spadające doń wysokie wodospady.
Po powrocie na wybrzeże drogą N3, blisko najdalej na wschód wysuniętego cyplu Reunionu znajduje się urocza zatoczka z niewielkim wodospadem - Anse des Cascades. Jest to popularne miejsce na piknik i spacery. Na miejscu jest restauracja i bar.
Dalsza droga wzdłuż wybrzeża wiedzie przez pola lawowe pozostałe po erupcji wulkanu Piton de la Fournaise. Wzdłuż drogi jest kilka punktów widokowych. Dojazd na szczyt wulkanu w pobliżu kaldery możliwy jest od jego zachodniej strony, z miejscowości Bourg Murat. Poza ostatnimi pięcioma kilometrami droga jest asfaltowa, końcówka zaś jest nieco kamienistym szlakiem, do pokonania jednak przez samochód osobowy.
Na krawędzi kaldery i na końcu drogi znajduje się schronisko Gîte du Volcan, w którym łóżko w pokoju wieloosobowym kosztuj 18 euro. W Bourg Murat najtańszym noclegiem zdaje się być Gite de La Fournaise - 36 euro za pokój dwuosobowy.
Droga N5 z południa wyspy prowadzi do położonego wewnątrz kaldery wygasłego wulkanu miasteczka Cilaos. Kręta droga, jak i samo miasteczko dostarczają pięknych, panoramicznych widoków, zwieńczonych punktem widokowym La Roche Merveilleuse.
Fenomenalny widok na kalderę i Cilaos roztacza się z punktu widokowego La Fenêtre de Makes, do którego prowadzi kręta leśna droga zaczynająca się na północ od Saint-Louis.
Nocleg w willi Magdeleine Dominique et Rose 15 km na wschód od Saint-Paul (45 euro za pokój dwuosobowy ze śniadaniem). Inne tanie propozycje noclegowe w tej części wyspy to kemping Ermitage-Lagon w L'Ermitage-Les-Bains (37 euro za miejsce biwakowe w sezonie, 28 euro po sezonie plus 3 euro od osoby).
Przed definitywnym opuszczeniem gór i relaksem na plaży warto wjechać na szczyt Maïdo (2205 m n.p.m.), skąd rozpościera się imponująca panorama na kalderę Mafate. Kilka firm (ULM Reunion, Air Aventures, Corail Helicopters) oferuje loty widokowe obejmujące kalderę i inne atrakcje wyspy. Ceny zaczynają się od 45 euro za 15 minut lotu.
Reunion nie słynie z pięknych plaż, wulkaniczne wybrzeża wyspy rzadko zdobi wianuszek plażowego piasku. Jednym z wyjątków od tej reguły jest plaża w Boucan-Canot, która jest wizytówką Reunionu w tej dziedzinie i przyciąga spragnionych słońca. Boucan-Canot ma charakter typowego miasteczka riwiery z bogatym wyborem restauracji i barów, głównie z wyższej półki cenowej. Niestety sama plaża jest często zamknięta ze względu na rekiny. Przesiadując na piasku można korzystać z darmowego Wi-Fi.
Na powrót do Saint-Denis warto założyć co najmniej godzinę więcej czasu, niż wynikałoby to z odległości - droga w tej części wyspy zamykana jest okresowa ze względu na osuwiska a sam wjazd do stolicy bywa zakorkowany.